Dramatyczny koniec Młodej Polski – (re)wizje. Relacja

2 marca 2019 roku członkowie Pracowni Historii Dramatu 1864-1939 UW, Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza, Katedry Dramatu i Teatru oraz Katedry Literatury Współczesnej KUL, a także zaproszeni goście spotkali się w przepięknym Muzeum Jana Kasprowicza na Harendzie w Zakopanem.

W prywatnych przestrzeniach wielkiego polskiego poety, ale także dramaturga, rozmawialiśmy o dramaturgii Młodej Polski w świadomości późniejszych pokoleń – od dwudziestolecia międzywojennego po współczesność.

W dyskusji szukaliśmy odpowiedzi, dlaczego dla dwudziestopierwszowiecznych twórców teatralnych atrakcyjna jest głównie dramaturgia Wyspiańskiego? Rozmawialiśmy o tym, jakie możliwości teatralne daje np. Marchołt Jana Kasprowicza, dramaty Micińskiego, ale także Conrada, Staffa i Przybyszewskiego (który to autor wywołał wiele emocji).

Takie kameralne spotkania, w przyjaznej przestrzeni sprzyjają ożywionej, otwartej dyskusji, również międzypokoleniowej, gdzie spotykają się głosy zasłużonych profesorów i młodych naukowców patrzących z zupełnie nowej perspektywy na teksty dramatyczne.

Po zakopiańskim domu Jana i Marii Kasprowiczów oprowadziła nas Małgorzata Karpiel – kierownik Muzeum i gospodarz miejsca.

Wieczorem zaś mieliśmy ogromną przyjemność uczestniczyć w kolejnym wieczorze autorskim dr. Karola Samsela, poświęconym jego drugiemu tomowi tryptyku Autodafe.

 

 

 

Ten wpis został opublikowany w kategorii Aktualności. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.